Sam – update 9

Sam is thuis, bij pappa, mamma en Jip!!!!
Voor zover we hebben begrepen gaat het heel goed met ze.

Hallo allemaal!
 
Het is alweer een hele tijd geleden dat jullie van ons het voorgaande mailtje hebben ontvangen. In de tussentijd is er dan ook weer veel gebeurd.
Wij krijgen de laatste dagen ontzettend veel belangstellende telefoontjes en sms’jes over de CTscan en het plan van aanpak voor de komende tijd. Het zijn er zelfs zoveel, dat we ze nog niet eens allemaal beantwoord hebben.. Het is dus weer de hoogste tijd voor een update!
 
In ons vorige mailtje vertelden wij, dat Sam die maandag een CT scan zou krijgen. Zou dit een goede uitkomst hebben, zou de hartkatheterisatie misschien niet meer nodig zijn. Die maandag heeft Sam de scan niet gehad. Zondagnacht kreeg hij namelijk last van hartritmestoornissen. Om 3.00 uur werden wij hierover gebeld. Anne is toen meteen naar het ziekenhuis gegaan en John en Jip bleven in het RMD huis, want Jip lag natuurlijk lekker te slapen.
Op het moment dat Anne daar aan kwam, zag ze meteen dat Sam er zelf geen last van had. Dat was een enorme geruststelling. Hij lag klaarwakker wat rond te kijken, onder de indruk van alle witte jassen, die ineens om hem heen stonden en er steeds meer bijkwamen. Na wat onderzoek en controles, werd er besloten dat Sam een medicijn moest krijgen, om zijn hartritme weer onder controle te krijgen. Dit medicijn mochten ze echter niet op de verpleegafdeling toe dienen, dus werd Sam weer overgeplaatst naar de kinder IC. Dat was wel even schrikken! Sam kreeg weer een infuusje en een uur nadat het medicijn was toegediend, viel hij heerlijk rustig in slaap.
Vanaf 6.00 uur die ochtend heeft Sam geen afwijkende hartritmes weer laten zien. Toch is hij voor de zekerheid nog 2 nachten op de IC gebleven, voordat hij weer terug mocht naar de verpleegafdeling. Om te voorkomen dat hij nog last krijgt van hartritmestoornissen, krijgt hij nu een extra medicijn, wat hij zijn eerste levensjaar moet blijven gebruiken.  
 
De CT scan werd een weekje opgeschoven. Inmiddels heeft hij die gehad en hebben we de uitslag gekregen. Op de CT scan was niets bijzonders te zien aan zijn kransslagaders, dus hebben de cardiologen besloten om de hartkatheterisatie uit te stellen. Ze zeggen uitstellen, maar indien er geen complicaties meer bijkomen, hoeft dit helemaal niet meer gedaan te worden. Wij hopen dus, dat van uitstel, afstel komt!
Helaas kreeg Sam die dag weer wat last van afwijkende hartritmes. Niet zo extreem als de week daarvoor, maar voldoende om de medicatie aan te moeten passen. De medicatie onderdrukte het probleem nog niet voldoende. Hierna zou Sam nog minimaal een week aan de monitor moeten blijven liggen en geen afwijkende hartritmes meer moeten laten zien, om in gesprek te gaan over het ontslag van Sam.
 
Tussendoor heeft Sam ook nog de wekelijkse echo’s gehad. Zijn hartje is zich nog steeds mooi aan het herstellen. Naast de kleplekkage die nu verdwenen is, is het hartje (het linker gedeelte) nu ook aan het slinken. Het was zo ontzettend vergroot en daardoor uitgerekt, waardoor het minder goed kon functioneren. Waarschijnlijk is dit ook de oorzaak van de hartritmestoornis. De hartcellen zijn zo flink uitgerekt geweest, waardoor het nu wat van slag is.
 
De afgelopen week merkten we al aan de verpleging en de artsen, dat het nu echt de goede kant op gaat met Sam en de dag van ontslag steeds dichter bij komt. Ook Sam zien we steeds sterker worden. Hij is vrolijk, lacht veel en lekker aan kletsen. Ook het drinken gaat steeds beter, al is hij nog steeds niet van de sonde af. We zijn nog steeds flink aan het oefenen, maar moeten het tempo aanhouden, wat Sam ons aangeeft. We gaan er dan ook niet vanuit dat hij van de sonde af is, voordat hij met ons mee naar huis mag. Omdat we dan zelf met de sonde moeten kunnen werken, zijn we hiervoor in de leer. Anne heeft inmiddels haar ‘diploma’ behaald en mag zelfstandig de medicijnen en voeding via de sonde toedienen.
 
Gisteren was het eindelijk zover dat we met de cardiologe in gesprek gingen over de voortgang en het eventuele ontslag. Zij is ontzettend tevreden over het herstel van Sam en ziet dan ook geen reden meer om hem nog langer in Nijmegen te houden. Sam mag morgen naar Veghel, waar hij nog een paar dagen in Ziekenhuis mag blijven, voordat hij met ons mee naar huis gaat. Daar zal de monitor verder worden afgebouwd en kunnen wij thuis weer even wennen en de thuiskomst van ons kleine grote wondertje goed voorbereiden!
 
We vinden het ontzettend spannend, maar kijken er ontzettend naar uit om, eerst met z’n drietjes en snel daarna met z’n viertjes, lekker thuis te zijn!! We wonen nu al ruim 2,5 maand in Nijmegen.. In die tijd verzamel je dan ook veel spullen op je kamer! Na het goede nieuws gisteren, zijn we meteen aan het opruimen gegaan. We hebben alle spullen ingepakt en in de auto geladen. Alleen een tasje met wat kleding en toiletspullen voor Anne achtergelaten, voor de laatste 2 nachtjes. John en Jip zijn alvast naar huis gegaan met alle spullen en Anne en Sam komen woensdag (waarschijnlijk in de ochtend) met de ambulance naar Veghel!
 
Wie weet tot snel in het Veghelse!!
 
Liefs,
 
John, Anne, Jip & Sam

Het is niet (meer) mogelijk een reactie te plaatsen


Berichten 1 tot en met 1 van totaal 1
 

Yvonne Elbers

zaterdag, 03-12-11 18:04

hallo ouders van Sam,
wat fijn dat het zoveel beter gaat met Sam. Door de blog van N & M heb ik van Sam gehoord en ben ik voor hem gaan bidden. Het was geen toeval dat David en Sam bij elkaar kwamen. Ik denk dat David niet voor niets geleefd heeft. Ik wens jullie sterkte met de overgang naar Veghel. Dan is Sam gewoon een van de kindertjes, je zal meer zelf moeten gaan regelen en handelen. Daar kan je eerst best onzeker van worden. Vraag maar steeds aan de Here Jezus om wijsheid, dan krijg je rust.
groet van Yvonne (jullie volledig onbekend, maar dat geeft niet)

 
 
nl_NLDutch