Gideon dag 143
Al even geen nieuws meer geschreven, maar na een volle week waar het ‘gewone leven’ weer is begonnen, toch weer even in de pen geklommen. 🙂
Het gaat redelijk goed hier. Gideon lacht veel en hij groeit weer goed, hij is nu voor het eerst 5 kilo, YES!! Hij blijft een tevreden mannetje, maar na de laatse operatie heeft hij meer aandacht nodig. Hij moet veel getroost worden en hij valt minder makkelijk in slaap dan voorheen. Daarbij vindt hij de ‘voedingshouding’ echt heel vervelend en lijkt zijn lichaam nog wat gevoelig. Allemaal kleine dingetjes die toch echt zijn veranderd na de laatste ziekenhuisopname.
Helaas heeft hij het drinken uit de fles ook niet meer opgepakt.
De voeding via de sonde gaat best goed, alhoewel Gideon nog steeds geregeld spuugt. Gek genoeg meestal niet direct na de voeding, maar een uur voor de volgende voeding. En dan niet eens zo veel melk, maar met name slijm. Doordat het vooral slijm is, is het er moeilijk uit te werken en is hij op zo’n moment echt druk bezig met kokhalzen en proberen tussendoor te ademen. Het is zó zielig om te zien, en naderhand moet hij echt bijkomen. Dan ademt hij als een marathonloper en is hij het eerste kwartier ‘niet bereikbaar’.
Wij zelf weten even niet hoe we alles van de afgelopen twee jaar moeten verwerken. De periode met David en uiteindelijk zijn overlijden, de blijdschap over de zwangerschap van Gideon die uiteindelijk in zorgen eindigde. Het feit dat allebei onze zoons direct na de bevalling weg werden gehaald en aan de beademing werden gelegd. Het gevoel te balanceren tussen ‘leven en dood’. Je eigen kinderen zo zien lijden en niets anders kunnen doen dan toekijken en troosten waar mogelijk. Drie operaties bij Gideon, waarvan we niet wisten of hij het zou overleven. Nooit een ‘normale’ situatie rondom kinderen krijgen. Kleinere dingen als het dagelijks spugen van Gideon, de sonde regelmatig moeten vervangen. Dat hij wel zuigbehoefte heeft, maar niet (meer) weet hoe hij moet zuigen, nooit meer borstvoeding kunnen geven. Het feit dat hij weinig energie heeft om te spelen of lekker te dollen, dat we nooit zomaar even weg kunnen.
Alle verhalen van ouders waar we contact mee hebben gekregen en baby’s die zijn overleden in de tijd dat we daar waren.
Niet om dramatisch te doen – maar het schetst even een beeld van dingen die we nog mogen verwerken. Dat kost tijd en heel veel energie.
We weten uit ervaring met David hoe een hernia diafragmatica ook kan lopen en daarom beseffen we ons des te meer dat we echt heel dankbaar mogen zijn dat Gideon leeft en zo’n geweldig mannetje is. Elke ochtend is het voor ons weer een wonder dat we met z’n drietjes mogen zijn en elke keer als we naar Gideon kijken worden we overladen met geluk. Wat de toekomst voor ons en hem in zal houden weten we niet, maar wij geloven dat één ding zeker is, het is in Gods hand. We snappen niet alles, maar we blijven er van overtuigd dat Hij het beste met ons voor heeft en ongelofelijk veel van ons (en van jou 🙂 ) houdt.
Dutch 
English
Het is niet (meer) mogelijk een reactie te plaatsen
Berichten 1 tot en met 9 van totaal 9
alinde knepper
dinsdag, 16-04-13 22:33
Al een poosje niet meer iets geschreven..máár weet dat we nog elke dag aan jullie denken en ook voor jullie bidden!! Geniet van jullie mooie ventje en sterkte met het moeilijke en ongrijpbare te verwerken..neem de tijd en weet dat er voor jullie gebeden wordt!! Dikke knuff
Mirjam Moh uit Amersfoort
dinsdag, 16-04-13 00:10
We dienen een groot en geweldig God. Jullie zijn ongelofelijke bijzondere vertegenwoordigers van Hem in jullie vertrouwen, toewijding, eerlijkheid en kwetsbaarheid. Dankjulliewel!
Henk en Mieke Sijtsema uit Amersfoort
maandag, 15-04-13 22:06
Marieke en Nathanael,
Diepe berwondering voor jullie, hoe jullie je weg proberen te vinden. En toch God`s trouw door alles heen zien.
Herstel, tijd doorbrengen bij Hem, dankbaarheid zijn woorden die door me heen gaan.
Hug voor jullie toppers
Rachel en Jelle Veerman
maandag, 15-04-13 17:26
Zo goed om te lezen dat jullie proberen t normale leven weer op te pakken, ik ben echt onder de indruk van hoe jullie t doen! Knapperds! We hopen echt dat vanaf nu van heerlijkheid tot heerlijkheid mag gaan voor jullie 3tjes!!! Sterkte!!
Evert&Elza en Eliza
zondag, 14-04-13 21:58
Lieve Kanjers,
Een knuffel...
Een knuffel omdat we zooo trots op jullie zijn!!!
We bidden jullie kracht en liefde maar vooral rust toe. Om dit allemaal te verwerken. Weet dat het een heftige,emotionele 2 jaren voor jullie zijn geweest! Weet dat we om jullie heen zullen blijven staan en er ook voor jullie zijn en voor jullie blijven bidden.
lieve groet van ons 3en
Marijke
zaterdag, 13-04-13 23:08
Lieve kanjers,
Jullie zijn een voorbeeld van hoe je met je geloof en beproeving omgaan.
Het is in mijn opinie bovenmenselijk wat je allemaal heb moeten doorstaan. En wat genieten jullie met zijn 3tjs hoe dan ook.
Ik bid ook voor rust en vrede, maar ook voor lichamelijke rust zover dat kan.
Ja alles is in God Zijn Hand, Hij weet wat Hij toe laat in ieder zijn leven, ik bid jullie kracht en verdere wijsheid toe,
In de wonderbare naam van Jezus.....
Rosemareine Hubers-Gründemann uit Oostenrijk
zaterdag, 13-04-13 22:54
Jullie doen het gewoon TOP. Ga dat maar eens toestaan. Jullie vervallen niet in een ondragelijke emotie maar jullie worden wel geconfronteerd met alle dieptes van het leven. Jullie leven vanuit kracht en dan spreek ik vanuit liefdevolle kracht en in het vertrouwen in leiding. meer kan niet en meer is er niet.....Waarom dan door ons denken, denken,denken,........ het probleem groter maken. Jullie deden/doen het zo knap. Leven in het NU! Blijf dit gewoon volhouden. Want...meer is er niet. Niet vergelijken.....het is zo zoals het is....bij jullie...en veel meer andere ouders hebben jullie mogen zien en ervaren. ook dat is het leven alleen weten wij daar met z'n allen zo weinig van. We kennen het niet en daarom baseren we alles op wat ons bekend is. Niet erg handig . Verval daar niet in want God heeft jullie de kracht gegeven, laten zien en laten ervaren dat het leven wat "anders" is ook leven is en voldoening mag en kan geven. Jullie regenboog staat steeds zichtbaar. Zo kleurrijk is ook het leven. Laat je niet door patroondenken in een neerwaartse spiraal trekken. Wees trots op jullie kracht en inzichten die maken dat jullie dat wat je is gegeven kunt dragen. Warme groet, rosemareine
Miranda K uit Veenhuizen voorheen Allmere
zaterdag, 13-04-13 17:02
knap om zo woorden te geven aan deze gevoelens. goed om te doen!
Debby
zaterdag, 13-04-13 11:07
Wat fijn om weer even wat van jullie te horen. Jullie doen helemaal niet dramatisch, van mij zouden jullie zelfs wel wat meer mogen laten zien van hoe zwaar het is, wand dat is het. Ik denk dat mensen die dit niet mee maken geen idee hebben van waar jullie doorheen gaan en hoe het moet zijn om in die continue rollercoaster te zitten. Des te meer bid ik jullie toe dat er mensen om jullie heen zullen staan die jullie de steun weten te geven die jullie nu zo hard nodig hebben, en Gods bovennatuurlijke troost, bemoediging, rust, vrede, liefde, en voor zo ver dat kan ook een stukje vreugde. Geef je zelf de ruimte om te rouwen. Waarbij ik bid dat de geniet momentjes toe zullen nemen. En we blijven bidden voor volledig herstel voor jullie alle drie. En vol verwachting uit kijken naar een hoop volle toekomst.
Maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat deze woorden allemaal goedkoop en makkelijk klinken, soms valt er in zulke moeilijke situaties als deze niet veel meer te doen, als stil te zijn te bidden en een arm om jullie heen te slaan, en dat is dan ook wat ik het liefste doe.