Gideon en oma

Gistermiddag hebben we met de familie op de overlijdensdag van onze moeder, samen het graf weer voorzien van nieuwe plantjes en alles weer een beetje schoon gemaakt. Dit is een traditie die we sinds vorig jaar gestart zijn om zo in ieder geval eens in het jaar samen met onze moeder bezig te zijn. Het is inmiddels alweer 7 jaar geleden dat ze overleden is aan de gevolgen van darmkanker. Wat gaat de tijd ongelofelijk snel.

En dit was de eerste keer dat we met Gideon bij het graf van oma waren. Een bijzonder moment om daar te komen, maar tegelijk ook weer raar om geconfronteerd te worden met de werkelijkheid.

We hebben het blog wat we destijds voor onze moeder hadden gemaakt ook weer een beetje opgefrist om op deze manier online ook een kleine aandenken te hebben van onze moeder die we nooit zullen vergeten. Het verdriet word minder maar het gemist blijft. Helemaal op dit soort momenten als je dan met haar kleinzoon bij het graf staat.

Maar het is fijn om een plek te hebben om herinneringen op te halen. En dan vooral om de mooie herinneringen op te halen van een vrouw en moeder die ons leven op zo’n positieve manier heeft beïnvloed.

Link naar het blog van mijn moeder