Ziekenhuisbezoekje

Deze week was Gideon voor ons gevoel echt meer tot rust aan het komen. We hadden een goede stijgende lijn te pakken en we zaten ook weer op dezelfde hoeveelheid voeding als voor de 3e operatie. Dankbaar!

Gister is alleen weer een intense dag geweest. Gideon heeft heel veel overgegeven en was hij veel en lang wakker en onrustig. “Normaal” geeft Gideon een klein beetje over, en dat is dan meestal slijm en een uur voor de volgende voeding. Nu gaf hij ook tijdens de voedingen heel veel over. Na de voeding 12.00u bleef hij om het kwartier spugen tot er alleen nog gal kwam.  Niks leek echt te helpen. Gideon was op de ‘spuugmomenten’ heel onrustig, maar werd er gelukkig niet bleek van. 

Op een gegeven moment ging Marieke proberen of er misschien veel lucht in zijn maagje zat, waardoor hij mogelijk misselijk was. Toen ze dat ging doen trok ze een 6ml donker bruin bloed op. Dat was wel even schrikken. We wisten dat het niet nog oud bloed van de vorige operatie was, omdat we voor elke voeding even moeten controleren of de sonde nog goed in de maag zit door een beetje maaginhoud op te trekken. En dat gaf tot nu toe alleen wat helder vocht of nog wat voeding van de vorige keer. Nu dus ineens oud bloed. 

Om 16.00u hebben we hem 100ml moedermelk ipv 160ml gegeven om te proberen of hij dat binnen kon houden. Liever een beetje binnen houden dan weer spugen. En dat ging eigenlijk wel goed. Het is er in gebleven en Gideon leek vanaf dat moment ook weer tot rust gekomen. Hij heeft toen eindelijk weer even 2 uur geslapen. Daarom maakten we ons ook niet echt veel zorgen, oud bloed betekende volgens ons vaak dat het probleem in het lichaam al is opgelost. We wilden dit wel even goed in de gaten houden. Maar toen we hem om 19.00u klaar wilde maken om te gaan slapen gaf hij uit het niets ineens een fikse plens donkerbruin bloed over. Weer slijm en oud bloed zonder voeding. Toen hebben we het ziekenhuis gebeld om te vragen wat we moesten doen. Die belden een half uur later terug dat ze hem toch even wilden zien.

Dus Gideon bijna in slaap weer uit zijn bedje gehaald, in de maxicosi naar het ziekenhuis in Amersfoort. Ondertussen was Gideon weer helemaal de oude en vond het wel gezellig weer even in de auto. Daar gekomen hebben verschillende artsen en doctoren even naar hem gekeken maar konden niet echt iets bijzonders vinden. Alles zag er (van buiten) goed uit en voor zover ze konden horen en voelen van binnen ook.

Maar vanwege Gideon’s geschiedenis en inmiddels dikke dossier wilden ze toch voor de zekerheid even een borst foto van hem maken om een mogelijk recidief (opnieuw kapot middenrif) uit te sluiten. Hier maakten wij ons zelf niet echt zorgen over omdat we de signalen die we daarvan kennen nu helemaal niet bij Gideon hebben gezien. Maar als je daar weer zit op dezelfde plek als de vorige keer en je hoort het woord recidief vallen en je zit weer op de uitslag te wachten krijg je toch wel weer een raar gevoel van ‘waar gaan we nu weer heen’. Uiteindelijk was de uitslag goed en leek er van binnen niks aan de hand. Die uitslag en het feit dat ze verder niet echt wat konden ontdekken aan Gideon maakte dat ze geen acute problemen zagen. Behalve dat het dus niet goed is dat hij donkerbruin (donkerbruin is oud) bloed over gaf.

Daarom opperde de neonatoloog die Gideon onderzocht heeft om hem een nachtje ter observatie in het ziekenhuis te laten. Om hem een nacht aan de monitor te hebben en in het geval van als er iets zou gebeuren het beter kunnen beoordelen. Toen hebben wij aangegeven dat wij dat zelf geen goed idee vinden omdat we uit ervaring weten dat verandering voor Gideon meer slecht dan goed doet. “Even een nachtje in het ziekenhuis” kan als gevolg makkelijk weer een week onrust thuis betekenen. We willen hem niet koste wat het kost uit het ziekenhuis houden, maar in dit geval maakten we ons zelf niet echt veel zorgen en was er blijkbaar ook geen acuut probleem. Dat zou voor Gideon alleen maar weer onnodige onrustig geven. En in ‘nood’ is een rit naar dit ziekenhuis hooguit 10 minuten.

Goed. Al met al waren we uiteindelijk om 22.00u weer thuis en hebben we Gideon meteen op bed gelegd en zijn voeding “er aan gehangen”. Hij was zo vertrokken en heeft de hele nacht doorgeslapen zonder verdere problemen.

We zijn blij dat we zo snel terecht konden in het ziekenhuis in Amersfoort en dat er zo goed is gehandeld. En dat we in goed overleg hebben kunnen beslissen wat het beste was voor Gideon. Nu krijgen we steeds meer vertrouwen in het ziekenhuis in Amersfoort, dat ze goed met Gideon (en zijn zeldzame “probleem”) om kunnen gaan. Voor ons ook wel goed om even te weten, omdat Nijmegen zo’n eind weg is.

Al met al dus weer een intensieve dag na een aantal wat rustigere dagen, maar gelukkig lijkt het er op dat dit met een sisser afloopt.