Kleine update (met foto’s)

Dit keer een blogje door mij (Marieke) geschreven.

Wauw, waar beginnen we?
Laten we beginnen met het feit dat we nog steeds en opnieuw ervaren dat God zó trouw is. Hij verandert niet en we zijn zo onder de indruk van Zijn liefde en trouw. Toen het niet goed ging in onze omstandigheden de afgelopen jaren, maar ook nu het zo ontzettend goed gaat met ons alle 4! 🙂

De bevalling is heel voorspoedig gegaan en ook het herstel daarna is eigenlijk perfect verlopen. Het scheelt misschien ook dat ik niet zo gauw onder de indruk ben van pijn en ongemak. Maar het bevallingsverhaal is heel bijzonder en delen we later nog voor degene die dat leuk vinden om te lezen.

De kraamweek was fantastisch: ontspannen thuis met z’n viertjes én met kraamverzorgster die heel gezellig was, kraambezoekjes van familie en verder gewoon rust. (voor zover dat kan in een kraamweek 🙂

De voeding was even een dingetje, Rosalie had niet genoeg kracht om de voeding uit de borst te drinken en de productie kwam niet goed op gang. Zo kwamen we in de eerste week in een vicieuze cirkel, want ookal had Rosalie lekkere bolle wangetjes en een mooi geboortegewicht, toch mag een baby niet meer dan 10% afvallen. Dit was wel het geval, dus begonnen we met bijvoeden. Ik ging voeden, kolven en daarna een flesje voor Rosalie. (eerst fingerfeeding, zie foto, daar was ik best een beetje uitgeput) Soms met wat kunstvoeding, maar ik ben heel dankbaar dat het al gauw weer met alleen afgekolfde melk kon. Twee weken later was Rosalie goed op gewicht en zei mijn moedergevoel dat ik wel kon gaan voeden op verzoek en zowaar, het ging goed! Volledig borstvoeding geven was wel één van mijn grootste dromen. nadat we bij Gideon 7 maanden gekolfde voeding via de sonde hebben gegeven, dus wat ben ik dankbaar dat dit lukt!

Rosalie is een heel tevreden meisje die het liefst lekker bij ons ligt. Daar genieten we maar volop van. ’s Nachts ligt ze in onze kamer in de co-sleeper en hoor ik haar wanneer ze voor een voeding komt. Wat is dat toch bijzonder dat je als moeder extra licht slaapt wanneer je baby honger begint te krijgen. Dit maakt dat ik het huilen voor ben en haar rustig kan verschonen en voeden, zonder dat de mannen wakker hoeven te worden.

Wat is het genieten!
Gideon is een trotse grote broer die geniet van allerlei kleine dingetjes. Hij schaterlacht wanneer Rosalie moeilijk kijkt, of een scheet laat. (jaja, Gideon blijft een echte jongen) Hij is vertederd wanneer ze een lachtrekje heeft of als ze bij hem op schoot zit. Hij wil haar steeds aan iedereen laten zien en alle vriendjes moeten volgens hem nodig komen spelen, zodat ze kunnen zien dat Rosalie nu bij ons hoort.

Voor Gideon is het genezend om te zien dat onze Rosalie leeft én blijft. Hij heeft tijdens de zwangerschap meerdere malen gevraagd hoe lang dit kindje bij ons mag blijven. Wat heerlijk dat we een leven lang van haar mogen genieten!

Voor ons is het natuurlijk ook enorm genezend. Een kindje wat na de bevalling ‘gewoon’ direct bij mij mocht liggen, ‘gewoon’ mee naar huis mocht, die ‘gewoon’ ademt, ‘gewoon’ uit de borst drinkt, alles ‘normaal’ doet. Wat een wonder en wat zijn we ongelofelijk dankbaar dat we dit mee mogen maken.

Er is nog zo veel om te vertellen, maar dit is even een kleine update. We gaan nog even verder genieten. 🙂